اورلب میلگرد، انواع و نحوه محاسبه آن
همپوشانی میلگرد نوعی اتصال مکانیکی است که برای اتصال دو میلگرد به یکدیگر استفاده میشود که در این نوع اتصال، دو میله روی هم قرار گرفته و با سیمکش یا وسایل مکانیکی دیگر در جای خود ثابت میشوند. طول همپوشانی با استحکام و شکلپذیری مورد نیاز اتصال و اندازه میلگردها تعیین میشود. مزیت اصلی اسپلایس همپوشانی این است که نصب آن ساده و آسان است، اما دارای محدودیت هایی است، به عنوان مثال ممکن است استحکام اتصال کافی بین میله ها را ایجاد نکند، این می تواند منجر به شکست اتصال شود. علاوه بر این، طول همپوشانی میلهها میتواند بسیار زیاد باشد، که میتواند در مناطق با فضای محدود مشکلساز باشد. به همین دلیل، اتصالات همپوشانی معمولاً فقط در شرایطی استفاده میشوند که بارهای وارده بر سازه نسبتاً کم است و نیازی به شکلپذیری زیاد اتصال نیست. در مواقعی که بارهای وارده بر سازه بیشتر است یا اتصال باید شکل پذیرتر باشد، می توان به جای آن از انواع دیگر اتصالات مکانیکی یا جوشکاری استفاده کرد.

انواع اورلب میلگرد دو نوع اصلی همپوشانی میلگرد وجود دارد که در زیر هر دو مورد به طور کامل تشریح شدهاند: همپوشانی استاندارد: دو میله روی هم قرار گرفته اند و با سیم کشی در جای خود ثابت میشوند. این نوع همپوشانی معمولاً در مناطقی استفاده میشود که بارهای وارده بر سازه نسبتاً کم است و نیازی به شکل پذیری زیاد اتصال نیست. همپوشانی گسترده: دو میله روی هم قرار گرفته اند و با سیم کشی در جای خود ثابت میشوند، اما طول همپوشانی بیشتر از همپوشانی استاندارد است. این نوع همپوشانی معمولاً در مناطقی استفاده می شود که بارهای وارده بر سازه بیشتر است، یا جایی که اتصال باید شکل پذیرتر باشد. علاوه بر این دو نوع اصلی، انواع دیگری از اتصالات همپوشانی وجود دارد که میتوان از آنها استفاده کرد، مانند همپوشانی میلگرد از پیش بسته شده، که نوعی اتصال همپوشانی است که در آن سیم کش قبل از قرار دادن میلگردها از قبل به میله ها بسته می شود. در قالب یا همپوشانی میلگرد با روکش اپوکسی، که نوعی اتصال همپوشانی است که در آن میلگردها قبل از همپوشانی با اپوکسی پوشانده می شوند تا استحکام باند بین میلگردها بهبود یابد. توجه به این نکته ضروری است که اتصالات همپوشانی همیشه بهترین انتخاب برای اتصال میلگردها نیستند، آنها معمولاً در پروژههای کوچک یا موقعیتهای کم بار استفاده میشوند، اما در شرایطی که بارهای وارده بر سازه بیشتر است یا اتصال باید بیشتر باشد. به جای آن می توان از انواع دیگر اتصالات مکانیکی یا اتصالات جوشی استفاده کرد. انواع اتصال میلگرد انواع مختلفی از اتصالات میلگرد وجود دارد، از جمله: اتصال لبه: دو میله روی هم قرار می گیرند و با سیم کش یا سایر وسایل مکانیکی در جای خود ثابت می شوند. اتصال مکانیکی: دو میله با استفاده از یک دستگاه اتصال مکانیکی مانند کوپلر یا آستین به هم متصل می شوند. اتصال جوش داده شده: دو میله با جوش دادن آنها به یکدیگر متصل می شوند. میله های قلاب دار: انتهای میله به شکل قلاب خم شده و در بتن فرو می رود. میلگردهای خمیده: میله ای با زاویه 90 درجه خم شده و در بتن جاسازی می شود. رکاب: حلقههای کوچک یا حلقههای میلگردهای تقویتکننده که برای محدود کردن و نگهداشتن آرماتور اصلی در یک عضو بتنی استفاده میشوند. انتخاب نوع اتصال به نیازهای طراحی خاص سازه از جمله اندازه و فاصله میلگردها، استحکام و شکلپذیری اتصال و سهولت ساخت و بازرسی بستگی دارد.